Γ. ΝΤΥΕΡ

Γ. ΝΤΥΕΡ
Θα ήθελα να ταξιδέψω όσο πιο μακριά μπορώ. Θα ήθελα να φτάσω τη χαρά που είναι στην ψυχή μου. Και ν΄αλλάξω τα σύνορα που ξέρω και να νιώσω τη σκέψη και το πνεύμα μου να ωριμάζουν. Θα ήθελα να ζήσω, να υπάρχω, ¨να είμαι". Και να ακούω τις αλήθειες μέσα μου.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Βάσω Κατράκη - Η γυναίκα που έδωσε πνοή στην πέτρα


Έργα της κορυφαίας χαράκτριας Βάσως Κατράκη «αφηγούνται»  το πέρασμά της από τον 20ό αιώνα

Η Βάσω Κατράκη σε μεταπολεμική φωτογραφία. «Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι για αργόσχολους. Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα» έλεγε η ελληνίδα καλλιτέχνις

Η Βάσω Κατράκη σε μεταπολεμική φωτογραφία. «Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι για αργόσχολους. Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα» έλεγε η ελληνίδα καλλιτέχνις 

Το Αιτωλικό και η λιμνοθάλασσα. Ο πόλεμος, η Κατοχή, η Αντίσταση. Οι ανατάσεις, οι προσδοκίες, οι διαψεύσεις... 




«Η αφαίρεση της Βάσως Κατράκη έχει καταγωγή μακραίωνη από τον κύκλο της κυκλαδικής τέχνης» αναφέρει στο σημείωμα που συνοδεύει τον κατάλογο της έκθεσης ο τεχνοκριτικός και αντιπρόεδρος του Μουσείου Βάσως Κατράκη- Κέντρου Χαρακτικής Αιτωλικό κ. Κώστας Σταυρόπουλος τοποθετώντας το έργο της στον συγκεκριμένο χώρο. Τα περισσότερα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση προέρχονται από το Μουσείο Βάσως Κατράκη, ενώ την επιλογή τους καθόρισαν δύο βασικοί άξονες: ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας του έργου της και η «συνάφεια» της χαρακτικής της στην πέτρα με τα γλυπτά έργα κυκλαδικής τέχνης του προϊστορικού Αιγαίου. 



Σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου η πρόεδρος του Ιδρύματος Νικολάου και Ντόλλης Γουλανδρή κυρία Σάντρα Μαρινοπούλου, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση (χορηγού της έκθεσης) κ. Αντώνης Παπαδημητρίου , ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής της έκθεσης κ. Γιάννης Μπόλης, η αρχαιολόγος- επιμελήτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης κυρία Μαρία Δόγκα-Τόλη και ο κ. Σταυρόπουλος αναφέρθηκαν στην καλλιτέχνιδα και στη γυναίκα που «μπήκε από νωρίς στις πρωτοποριακές ιδέες της εποχής της και στον χώρο της μοντέρνας τέχνης απαντώντας θετικά στην πρόκληση της Ιστορίας για περισσότερη κοινωνική ελευθερία». 



Η έκθεση περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα όλων των περιόδων της ελληνίδας χαράκτριας με τη διεθνή αναγνώριση. Παρουσιάζονται ξυλογραφίες και χαρακτικά σε πέτρα, σχέδια, πέτρινες μήτρες, ζωγραφισμένα βότσαλα, φωτογραφίες, καθώς και υλικό τεκμηρίωσης. Την παρουσίαση διαφωτίζουν περισσότερο τα κείμενα του καταλόγου τα οποία προσεγγίζουν από διάφορες οπτικές το έργο της χαράκτριας, έτσι ώστε να προκύψει μια γλαφυρή «αφήγηση» της ψυχοσύνθεσης της δημιουργού και της δύναμης της τέχνης της. 



«Η τέχνη δεν είναι παιχνίδι για αργόσχολους. Είναι αστραπή, είναι πόνος, είναι γέννα». Η παραπάνω φράση, από τις χειρόγραφες σημειώσεις της Βάσως Κατράκη, υποδέχεται τον επισκέπτη στον χώρο του μουσείου. Τα έργα είναι χωρισμένα σύμφωνα με τις δύο καλλιτεχνικές περιόδους της: της πρώτης 15ετίας, όταν δούλεψε με ξύλο, και της επόμενης, 35χρονης περιόδου, με χαρακτικά σε πέτρα. Η ίδια συνέχισε να βαδίζει στον δρόμο της πέτρας ως το τέλος της ζωής της, ενώ τόσο η ζωή όσο και το έργο της υπήρξαν μάρτυρες αντίστασης σε κάθε μορφή κοινωνικής βίας. 



Αριστερή και στοχαστική ως το τέλος 

«Καθημαγμένη, ματωμένη, προδομένη στάθηκε η δική μου η γενιά. Όλα μάς πήγανε κόντρα... Κι ύστερα απ΄ αυτά προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι ανάμεσα σε ερείπια, σε σκελετούς, σε σκοτωμένους και σε ήρωες» έγραφε η Βάσω Κατράκη. Σταθερός φορέας ενός αριστερού κριτικού στοχασμού παρέμβασης, από το 1936 που γράφηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ως τον θάνατό της, εξορίστηκε, μαρτύρησε, λογοκρίθηκε, κατάφερε όμως να αφήσει ανεξίτηλο το ίχνος της στο ξύλο, στην πέτρα και στον 20ό αιώνα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Μάθηση χωρίς σκέψη είναι χαμένος κόπος. Σκέψη χωρίς μάθηση είναι κίνδυνος. Κομφούκιος
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Αγαπητά παιδιά,

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:

Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό. Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια. Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.

Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε «εξωσχολικά». Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.

Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα «κάτι». Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

ΕΚΕΒΙ

ΕΚΕΒΙ
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

Cute Finding NemoCute Finding Nemo

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ


Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Ν. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper
τα 10 πιο αγαπημένα μου βιβλία που με ταξίδεψαν.....

να μην ξεχάσω να δανειστώ και να διαβάσω...

  • Ο Θεός των μικρών πραγμάτων, Arundhati Roy
  • Δυο φορές Έλληνας, Μένης Κουμανταρέας
  • Οδυσσέας, James Joyce
  • O μύθος του Σίσσυφου, Αλμπέρ Καμύ
  • Μεγάλες προσδοκίες
  • Ο θεός των μικρών πραγμάτων
  • Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Μικρά Αγγλία, Καρυστιάνη
  • Σιντάρτα, Έρμαν Έσσε
  • Έρως, θέρος, πόλεμος, Ευγενία Φακίνου
  • Το μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
  • Τα ρω του έρωτα, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
  • 100 χρόνια μοναξιάς, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Ο Αλχημιστής, Π. Κοέλο
  • Το όνομα του ρόδου, Ουμπέρτο Έκο
  • Ο κόσμος της σοφίας, Γκάαρντερ


Η γιορτή των ερωτευμένων πλησιάζει. Διαβάστε τα ερωτικά ποιήματα στην Ετικέτα "ΈΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ" και ψηφίστε το ερωτικό ποίημα που σας άρεσε περισσότερο(μπορείτε να επιλέξετε 1 ποιητή ή και περισσότερους)


ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις, ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις, φοιτᾷς δ’ ὑπερπόντιος ἐν τ’ ἀγρονόμοις αὐλαῖς· καὶ σ’ οὔτ’ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς οὔθ’ ἀμερίων σὲ γ’ ἀνθρώπων. Ὁ δ’ ἔχων μέμηνεν.

Ρ. Μ. ΡΙΛΚΕ

Βγάλε τα μάτια μου: μπορώ να σε δω
Κλείσε τ’ αυτιά μου: μπορώ να σε γρικήσω
Και χωρίς πόδια μπορώ σ’ εσε να ρθω ,
Και δίχως στόμα μπορώ να σ’ εξορκίσω.
Σπάσε τα μπράτσα μου: θα σε κρατά η καρδιά μου
Πνίξε μου την καρδιά, μα το μυαλό μου θα χτυπά.
Κι αν ρίξεις στο μυαλό μου τη φωτιά,

Θα σε κρατώ μες το αίμα μου κλεισμένον.


ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

… για να γεννηθείς εσύ,
κι εγώ για να σε συναντήσω
γι’ αυτό έγινε ο κόσμος…




ΣΟΦΟΚΛΗΣ, Αντιγόνη, στ.523

" Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν. "

"Δε γεννήθηκα να μοιράζομαι το μίσος αλλά την αγάπη"