Γ. ΝΤΥΕΡ

Γ. ΝΤΥΕΡ
Θα ήθελα να ταξιδέψω όσο πιο μακριά μπορώ. Θα ήθελα να φτάσω τη χαρά που είναι στην ψυχή μου. Και ν΄αλλάξω τα σύνορα που ξέρω και να νιώσω τη σκέψη και το πνεύμα μου να ωριμάζουν. Θα ήθελα να ζήσω, να υπάρχω, ¨να είμαι". Και να ακούω τις αλήθειες μέσα μου.

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ



Είναι μοναχά ένας βράχος, κι όμως έχει δώσει το όνομά του στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας. Πάνω του έχουν σταθεί διαβόητοι δολοφόνοι της αρχαίας Αθήνας και εκεί λέγεται ότι έκανε το πρώτο του κήρυγμα στην Αθήνα ο Απόστολος Παύλος. Πόσοι όμως γνωρίζουν την ιστορία του λοφίσκου - ύψους μόλις 115 μ. - που βρίσκεται στο δεξί χέρι όσων απολαμβάνουν τη θέα από τα Προπύλαια, στη βορειοδυτική πλευρά του Ιερού Βράχου;



Ο κατηγορούμενος στην πρώτη δίκη ανθρωποκτονίας έδωσε το όνομά του στον Αρειο Πάγο: ο θεός του πολέμου Αρης, που σκότωσε τον γιο του Ποσειδώνα Αλιρρόθιο. Το σφάλμα του θύματος; Είχε βιάσει την κόρη του δράστη Αλκίππη. Οι ολύμπιοι θεοί πήραν τον ρόλο του δικαστή και ως χώρος δικαστηρίου ορίστηκε τούτος ο βράχος ανάμεσα στην Ακρόπολη και την Πνύκα.

Αίμα μεν, αλλά όχι φόνο, κρύβει μια άλλη δοξασία για το πώς ο βράχος πήρε το όνομά του. Εκεί θέλει ο μύθος να θυσίασαν οι Αμαζόνες προς τιμήν του πατέρα τους, του θεού Αρη, και μάλιστα οι θυσίες αυτές ήταν οι πρώτες που έγιναν στην Αττική προς τιμήν του συγκεκριμένου θεού.

Μια τρίτη εκδοχή θέλει τον βράχο να βαφτίζεται όχι από τον πολεμόχαρο θεό, αλλά από το ιερό των Αρών, των χθόνιων θεοτήτων που εκδικούνταν τους φονιάδες και συνήθως αποκαλούνταν Ερινύες, Σεμνές ή και Ευμενίδες σε μια προσπάθεια εξευμενισμού τους και κατοικούσαν στις σπηλιές και τα ανοίγματα του βράχου.

Οποιος κι αν ήταν ο «νονός» του βράχου, το θέμα είναι ότι φιλοξένησε την Αθηναϊκή Βουλή, το όργανο δηλαδή που αποτελούσε την εξέλιξη του συμβουλίου το οποίο περιστοίχιζε κάποτε τους μυκηναίους βασιλείς και είχε τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας. Αποτελούνταν δε από ισόβια μέλη της αριστοκρατίας που είχαν δοκιμαστεί με επιτυχία στην άσκηση της εξουσίας. Ολα αυτά βεβαίως ώς τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις του 462 π.Χ., οπότε ο έλεγχος των αρχόντων πέρασε στα χέρια της Εκκλησίας του Δήμου. Ο Αρειος Πάγος έχει πλέον μόνο δικαστική εξουσία. Και ο υποβιβασμός του προκαλεί την μήνιν όσων έχασαν πολιτική δύναμη με αποτέλεσμα ο εμπνευστής της μεταρρύθμισης, Εφιάλτης, να δολοφονηθεί.

Ιδανικός τόπος για δίκες φόνων - υπαίθριος ώστε να μη βρεθούν δικαστές και δράστης ταυτοχρόνως σε κλειστό χώρο και κινδυνεύσουν να μολυνθούν από τον μιασμένο δολοφόνο - υποδέχτηκε και τον Ορέστη, ο οποίος κατέφυγε στον Αρειο Πάγο για να δικαστεί για τον φόνο της συζυγοκτόνου μητέρας του Κλυταιμνήστρας. Αθωώθηκε δε χάρη στην ψήφο της θεάς Αθηνάς.

Δύο αλάξευτες πέτρες αποτελούσαν τον βασικό εξοπλισμό του δικαστηρίου. Στη μία - της ύβρεως - στεκόταν ο δράστης. Στην άλλη - της αναιδείας - πατούσε ο κατήγορος, διότι αναίδεια σημαίνει ασπλαγχνία και ο κατήγορος ζητούσε τιμωρία χωρίς έλεος για τον δολοφόνο.

Εκτός των ανθρωποκτονιών όμως στον Αρειο Πάγο εκδικάζονταν και υποθέσεις που σχετίζονταν με ξένες λατρείες. Οι δικαστές καλούνταν τότε να αποφανθούν κατά πόσο αντιτάσσονταν οι καινούργιες θεωρίες με την ισχύουσα παράδοση. Αυτή είναι και η αιτία που ο Απόστολος Παύλος κλήθηκε να παρουσιαστεί στον Αρειο Πάγο περί το 50 μ.Χ. για να μιλήσει για τον χριστιανισμό (αν και άλλη άποψη υποστηρίζει πως παρουσιάστηκε στην Αρχαία Αγορά), ομιλία που δεν είχε και ιδιαίτερη απήχηση καθώς μόνο δύο από όσους τον άκουσαν ασπάστηκαν τη νέα θρησκεία: ο πρόεδρος του δικαστηρίου Διονύσιος Αρεοπαγίτης - πρώτος επίσκοπος και πολιούχος της Αθήνας - και μία γυναίκα ονόματι Δάμαρις.

Στα χρόνια των Ρωμαίων ο βράχος γίνεται έδρα πολυτελών επαύλεων, που είχαν χαρακτήρα και φιλοσοφικών σχολών, ενώ πολλούς αιώνες αργότερα - γύρω στον 16ο αιώνα - την κορυφή του στέφει μια τρίκλιτη βασιλική προς τιμήν του Διονυσίου Αρεοπαγίτη. Ωστόσο καθοριστικός για την εικόνα του φαίνεται πως υπήρξε ένας σεισμός που έπληξε την Αθήνα το 1701. Τότε εκτιμάται πως ο ναός γκρεμίστηκε, τα ιερά που βρίσκονταν στις παρυφές του εξαφανίστηκαν και το τοπίο άλλαξε άρδην, αποκτώντας την εικόνα που έχουμε σήμερα.


- Πάγος σημαίνει βράχος. Προέρχεται από το ρήμα «πήγνυμι» που σημαίνει «στερεώνω, παγώνω».

- Η σχέση του Αρη με τον βράχο δεν αποκλείεται να προκύπτει και από τη στρατηγικής σημασίας θέση που είχε σε σχέση με την άμυνα της Ακρόπολης.

- Στη βόρεια κλιτύ του λόφου έχει εντοπιστεί νεκροταφείο που χρονολογείται περί το 1600 π.Χ. και εικάζεται πως πρόκειται για το αρχαιότερο της αρχαίας Αθήνας.

Πηγή: Μαίρη Αδαμοπούλου, Εφημερίδα "Τα Νέα1" "Τα Νέα2"

ΠΗΓΗ.... http://erroso.blogspot.gr 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Μάθηση χωρίς σκέψη είναι χαμένος κόπος. Σκέψη χωρίς μάθηση είναι κίνδυνος. Κομφούκιος
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Αγαπητά παιδιά,

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:

Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό. Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια. Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.

Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε «εξωσχολικά». Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.

Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα «κάτι». Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

ΕΚΕΒΙ

ΕΚΕΒΙ
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

Cute Finding NemoCute Finding Nemo

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ


Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Ν. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper
τα 10 πιο αγαπημένα μου βιβλία που με ταξίδεψαν.....

να μην ξεχάσω να δανειστώ και να διαβάσω...

  • Ο Θεός των μικρών πραγμάτων, Arundhati Roy
  • Δυο φορές Έλληνας, Μένης Κουμανταρέας
  • Οδυσσέας, James Joyce
  • O μύθος του Σίσσυφου, Αλμπέρ Καμύ
  • Μεγάλες προσδοκίες
  • Ο θεός των μικρών πραγμάτων
  • Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Μικρά Αγγλία, Καρυστιάνη
  • Σιντάρτα, Έρμαν Έσσε
  • Έρως, θέρος, πόλεμος, Ευγενία Φακίνου
  • Το μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
  • Τα ρω του έρωτα, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
  • 100 χρόνια μοναξιάς, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Ο Αλχημιστής, Π. Κοέλο
  • Το όνομα του ρόδου, Ουμπέρτο Έκο
  • Ο κόσμος της σοφίας, Γκάαρντερ


Η γιορτή των ερωτευμένων πλησιάζει. Διαβάστε τα ερωτικά ποιήματα στην Ετικέτα "ΈΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ" και ψηφίστε το ερωτικό ποίημα που σας άρεσε περισσότερο(μπορείτε να επιλέξετε 1 ποιητή ή και περισσότερους)


ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις, ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις, φοιτᾷς δ’ ὑπερπόντιος ἐν τ’ ἀγρονόμοις αὐλαῖς· καὶ σ’ οὔτ’ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς οὔθ’ ἀμερίων σὲ γ’ ἀνθρώπων. Ὁ δ’ ἔχων μέμηνεν.

Ρ. Μ. ΡΙΛΚΕ

Βγάλε τα μάτια μου: μπορώ να σε δω
Κλείσε τ’ αυτιά μου: μπορώ να σε γρικήσω
Και χωρίς πόδια μπορώ σ’ εσε να ρθω ,
Και δίχως στόμα μπορώ να σ’ εξορκίσω.
Σπάσε τα μπράτσα μου: θα σε κρατά η καρδιά μου
Πνίξε μου την καρδιά, μα το μυαλό μου θα χτυπά.
Κι αν ρίξεις στο μυαλό μου τη φωτιά,

Θα σε κρατώ μες το αίμα μου κλεισμένον.


ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

… για να γεννηθείς εσύ,
κι εγώ για να σε συναντήσω
γι’ αυτό έγινε ο κόσμος…




ΣΟΦΟΚΛΗΣ, Αντιγόνη, στ.523

" Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν. "

"Δε γεννήθηκα να μοιράζομαι το μίσος αλλά την αγάπη"