Β΄ ΚΛΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ

ΑΡΣΕΝΙΚΑ
	ΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στη λήγουσα	ΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην παραλήγουσα	ΠΡΟΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην προπαραλήγουσα
	Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στη λήγουσα	Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στην παραλήγουσα	στη γενική και δοτική του ενικού και   του πληθυντικού κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα
ὁ τοῦ τῷ τὸν ὦ	θε-ὸς θε-οῦ θε-ῷ θε-ὸν θε-ὲ	νόμ-ος νόμ-ου νόμ-ῳ νόμ-ον νόμ-ε	ἄνθρωπ-ος ἀνθρώπ-ου ἀνθρώπ-ῳ ἄνθρωπ-ον ἄνθρωπ-ε
οἱ τῶν τοῖς τοὺς ὦ	θε-οὶ θε-ῶν θε-οῖς θε-οὺς θε-οὶ	νόμ-οι νόμ-ων νόμ-οις νόμ-ους νόμ-οι	ἄνθρωπ-οι ἀνθρώπ-ων ἀνθρώπ-οις ἀνθρώπ-ους ἄνθρωπ-οι
ΘΗΛΥΚΑ ΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στη λήγουσα ΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην παραλήγουσα ΠΡΟΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην προπαραλήγουσα Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στη λήγουσα Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στην παραλήγουσα στη γενική και δοτική του ενικού και στη γενική, τη δοτική και την αιτιατική του πληθυντικού κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα ἡ τῆς τῇ τὴν ὦ ὁδ-ὸς ὁδ-οῦ ὁδ-ῷ ὁδ-ὸν ὁδ-ὲ νῆσ-ος νήσ-ου νήσ-ῳ νῆσ-ον νῆσ-ε κάμηλ-ος καμήλ-ου καμήλ-ῳ κάμηλ-ον κάμηλ-ε αἱ τῶν ταῖς τὰς ὦ ὁδ-οὶ ὁδ-ῶν ὁδ-οῖς ὁδ-οὺς ὁδ-οὶ νῆσ-οι νήσ-ων νήσ-οις νήσ-ους νῆσ-οι κάμηλ-οι καμήλ-ων καμήλ-οις καμήλ-ους κάμηλ-οι ΟΥΔΕΤΕΡΑ ΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στη λήγουσα ΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην παραλήγουσα ΠΡΟΠΑΡΟΞΥΤΟΝΑ= αυτά που τονίζονται στην προπαραλήγουσα Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στη λήγουσα Ο τόνος παραμένει σε όλες τις πτώσεις στην παραλήγουσα στη γενική και δοτική του ενικού και στη γενική, τη δοτική και την αιτιατική του πληθυντικού κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα τό τοῦ τῷ τό ὦ φυτ-ὸν φυτ-οῦ φυτ-ῷ φυτ-ὸν φυτ-ὸν δῶρ-ον δώρ-ου δώρ-ῳ δῶρ-ον δῶρ-ον μυστήρι-ον μυστηρί-ου μυστηρί-ῳ μυστήρι-ον μυστήρι-ον τὰ τῶν τοῖς τὰ ὦ φυτ-ά φυτ-ῶν φυτ-οῖς φυτ-ά φυτ-ά δῶρ-α δώρ-ων δώρ-οις δῶρ-α δῶρ-α μυστήρι-α μυστηρί-ων μυστηρί-οις μυστήρι-α μυστήρι-α Η κατάληξη -α των ουδετέρωνείναι βραχύχρονη.