Γ. ΝΤΥΕΡ

Γ. ΝΤΥΕΡ
Θα ήθελα να ταξιδέψω όσο πιο μακριά μπορώ. Θα ήθελα να φτάσω τη χαρά που είναι στην ψυχή μου. Και ν΄αλλάξω τα σύνορα που ξέρω και να νιώσω τη σκέψη και το πνεύμα μου να ωριμάζουν. Θα ήθελα να ζήσω, να υπάρχω, ¨να είμαι". Και να ακούω τις αλήθειες μέσα μου.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

TI AΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΑΣ ΧΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΑΣ


Θα τρώγατε ποτέ ένα κόκκινο ψωμί ή ένα μοβ τυρί; Μήπως επιλέγετε να αγοράσετε κάποιο αντικείμενο επειδή σας αρέσει το χρώμα του; Σας είναι συμπαθής κάποιος που φορά ανοιχτόχρωμα ρούχα;

Το χρώμα είναι παντοδύναμο και-είτε το θέλουμε είτε όχι-αποκαλύπτει πολλά για τον χαρακτήρα μας…

Τον 15ο αιώνα, το πράσινο αποτελούσε την καλύτερη επιλογή για νυφικό φόρεμα, αφού, σύμφωνα με τους αρχαίους κελτικούς μύθους, αλλά και τις πρωτοχριστιανικές παραδόσεις, συμβόλιζε τη γονιμότητα. Με το πέρασμα του χρόνου και ανάλογα με την κουλτούρα κάθε λαού, οι χρωματικές επιλογές αποκτούσαν διαφορετική σημασία.

Έτσι ακόμη και σήμερα, στην Κίνα, το λευκό νυφικό συμβολίζει το πένθος και δηλώνει τον ύστατο χαιρετισμό της νύφης στην ανέμελη ζωή της. Στην Ινδία, οι παντρεμένες γυναίκες απαγορεύεται να φορούν μόνο λευκά, γιατί έτσι δηλώνουν τη δυστυχία τους μέσα στο γάμο αλλά και την κρυφή επιθυμία τους να χηρέψουν και να απαλλαγούν από τα δεσμά ενός δυστυχισμένου έγγαμου βίου.

Θα τρώγατε ένα πράσινο μπιφτέκι;

Πέρα όμως από τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες των απλοϊκών ανθρώπων, τα χρώματα έγιναν αντικείμενο μελέτης πολλών επιστημόνων, που καθιέρωσαν τη χρωματολογία, ένα είδος επιστήμης με θεραπευτικές ικανότητες και ψυχολογικές προεκτάσεις.

Το 1973, στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, ο καθηγητής-ψυχολόγος F. Dyer, απέδειξε με ένα απλό πείραμα την επιρροή των χρωμάτων στη διατροφή και την όρεξή μας. Μια ομάδα φοιτητών κλήθηκε να γευματίσει σε μια αίθουσα με ειδικούς λαμπτήρες που έκαναν τον αρακά να φαίνεται μαύρος, το μπιφτέκι πράσινο, τη σαλάτα ροζ και τον καφέ κίτρινο! Παρότι τα φαγητά ήταν άψογα μαγειρεμένα με τα υγιεινότερα υλικά, πολλοί φοιτητές αρνήθηκαν να φάνε επειδή ένιωσαν έντονη αποστροφή για τα «αφύσικα» κατασκευάσματα, ενώ όσοι τα δοκίμασαν παρουσίασαν αργότερα έντονες στομαχικές διαταραχές…

Δυο άλλοι ερευνητές, οι Dr. Jacobs και Suesh, μετά από μακροχρόνιες έρευνες κατέληξαν το 1975 στο συμπέρασμα ότι τα μόνα χρώματα που ηρεμούν τον ανθρώπινο οργανισμό είναι το πράσινο και το μπλε. Έτσι, οι αρχές της Καλιφόρνια πειραματίστηκαν πάνω στις ευεργετικές επιδράσεις των χρωμάτων, χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά είδη ασθενοφόρων, ειδικών για τη μεταφορά καρδιοπαθών. Όσα είχαν κόκκινη εσωτερική επένδυση, επιτάχυναν τους καρδιακούς παλμούς των ασθενών, οι οποίοι ένιωθαν αρκετά άσχημα κατά τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο. Όσα είχαν πράσινη επένδυση, δημιουργούσαν στους ασθενείς ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ηρεμίας ενώ όσα διέθεταν γαλάζια επένδυση συνέβαλαν στην ψυχική γαλήνη των ασθενών που ένιωθαν ιδιαίτερα ασφαλείς.

Η Γέφυρα των αυτοκτονιών…

Τα ομολογουμένως εντυπωσιακά αποτελέσματα των πολύχρονων ερευνών των χρωματολόγων οδήγησαν στην υιοθέτηση και την αποδοχή της χρωματολογίας από το ευρύ κοινό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της γέφυρας Blackfriar στο Λονδίνο-περισσότερο γνωστής ως η «γέφυρα των αυτοκτονιών» -που αποτελούσε πόλο… έλξης για πολλούς αυτόχειρες λόγω του μαύρου της χρώματος.

Με τη βοήθεια της χρωματολογίας, η γέφυρα βάφτηκε καφέ-κόκκινη και οι αυτοκτονίες μειώθηκαν κατά 34%. Κάτι ανάλογο συνέβη και στα μεταλλουργεία της Νάντης στη Γαλλία, όπου τα εργατικά ατυχήματα μειώθηκαν κατά 80% όταν οι τοίχοι βάφτηκαν γαλάζιοι από μαύροι που ήταν πριν.

Marketing και χρωματικές επιρροές

Η BMW αναγνωρίζεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη χάρη στο λευκό και μπλε λογότυπό της ενώ τα τσιγάρα Marlboro συνδέονται άρρηκτα με τη λευκή και κόκκινη συσκευασία τους. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κωδικοποιεί με μεγαλύτερη ευκολία προϊόντα, όταν αυτά συνδέονται με συγκεκριμένο λογότυπο και χρώμα. Στις μέρες μας, το marketing και η διαφήμιση αναζητούν νέους τρόπους σύνδεσης μεταξύ των χρωμάτων και των προϊόντων.

Στις ΗΠΑ, όπου η χρωματολογία χρησιμοποιείται στο έπακρο, έχει δημιουργηθεί το Institute for Color Research, ένας μοναδικός οργανισμός που διακρίνεται για τις πρωτοποριακές του ιδέες στην παγκόσμια αγορά του χρώματος καθώς και για τις μελέτες του για το αντίκτυπο των χρωμάτων στην αγοραστική συμπεριφορά του καταναλωτή.

Οι έρευνές του αποκαλύπτουν ότι όλοι οι άνθρωποι υποσυνείδητα εκφράζουν μια κρίση για ένα άτομο, έναν χώρο ή ένα προϊόν μέσα στα πρώτα 90 δευτερόλεπτα που θα το δουν και η κρίση τους αυτή επηρεάζεται σε ποσοστό 62 έως 90% από το χρώμα που τα συνοδεύει.

Η πολύχρωμη επανάσταση έχει επεκταθεί σχεδόν σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Έτσι, η νέα χιλιετία επιτάσσει ροζ τηλέφωνα, κίτρινες καφετιέρες, μοβ αυτοκίνητα, μπλε τούφες στα μαλλιά, γαλάζιους υπολογιστές αλλά και σομόν σπίτια με εσωτερικούς τοίχους σε απόχρωση ώχρας, μαύρα πιάτα με πολύχρωμες ethnic γεύσεις και ρούχα σε πανσπερμία χρωμάτων, ανάλογα με την πολύχρωμη έμπνευση του εκάστοτε σχεδιαστή.

Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις

Σε μια κοινωνία που απορρίπτει κατηγορηματικά τον ασπρόμαυρο τρόπο ζωής αναφέρεται και το «Λεξικό των Χρωμάτων» του γάλλου συγγραφέα Μισέλ Παστουρό.

Ο έμπειρος μελετητής ανέτρεξε στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα, όπου οι μόνες επιλογές χρωμάτων ήταν το άσπιλο λευκό ή το δαιμονικό μαύρο. Το πράσινο απέκτησε δαιμονικές ιδιότητες στα χρόνια του Μωάμεθ, ο οποίος κήρυττε το λόγο του Αλλάχ φορώντας πράσινο τιρμπάν και προκαλώντας ρίγη τρόμου στους θεοφοβούμενους χριστιανούς. Σοβαρό και αποδεκτό από όλους ήταν μόνο το μπλε, πράγμα που δικαιολογεί απόλυτα τη χρωματική επιλογή του Levi Strauss για τα blue jeans του, που έμελλε να κατακτήσουν τον κόσμο.

Τα χρώματα με το πέρασμα του χρόνου απέκτησαν «γεύση», «βάρος» και «θερμότητα» και μέσα από μελέτες προέκυψε ότι είναι «ζεστά» στις αποχρώσεις του κόκκινου και εξαιρετικά παγωμένα στις αποχρώσεις του μπλε-πράγμα που δικαιολογεί απόλυτα και τις αντίστοιχες ενδείξεις κρύου-ζεστού στις βρύσες. Η γεωγραφική θέση αλλά και το πολιτιστικό επίπεδο ενός λαού έχει άμεση επίδραση στην επιλογή των χρωμάτων. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι λαοί έλκονται από ανθρώπους με διαφορετικά χρωματικά χαρακτηριστικά από τα δικά τους καθώς τα θεωρούν εξωτικά και ασυνήθιστα.


Βάλτε χρώμα στη ζωή σας

Τα χρώματα καθρεφτίζουν την πιο μύχια πτυχή του εαυτού μας και αποκαλύπτουν πράγματα που ίσως θέλαμε να κρατήσουμε μόνο για εμάς. Οι χρωματικές επιλογές κυρίως των ρούχων που φοράμε καθημερινά δεν είναι καθόλου τυχαίες, αφού συμβολίζουν την ψυχική μας διάθεση. Η ιδιαίτερη αυτή συμβολική γλώσσα στέλνει υποσυνείδητα μηνύματα στους αποδέκτες αρκεί να είναι σε θέση να την κατανοήσουν αλλά και να ανταποκριθούν έγκαιρα στο κάλεσμά της. Με οδηγό λοιπόν τα χρώματα, ας προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τα καλά κρυμμένα μυστικά.

Κόκκινο: Το χρώμα του πάθους και της έντασης δηλώνει την έντονη διάθεση για ζωή και δημιουργία. Ενισχύει τη ζωτικότητα και υπόσχεται να σας κάνει να ξεχάσετε τη λέξη πλήξη. Επειδή όμως ερεθίζει τα… τεντωμένα νεύρα, καλό θα είναι να το αποφύγετε όταν είστε θυμωμένοι, ενώ μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε άφοβα για να ζητήσετε αύξηση, επειδή θα σας δώσει κουράγιο, αλλά και να δηλώσετε την έντονα ερωτική σας διάθεση απέναντι σε κάποιον που δεν έχει ακόμη… λάβει το μήνυμα.

Πράσινο: Το ιερό χρώμα των Αιγυπτίων και των μουσουλμάνων φημίζεται για τις θεραπευτικές ιδιότητές του. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι άτομα που εργάζονται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον παρουσιάζουν λιγότερα προβλήματα υγείας. Πέρα όμως από τις καθαρά ιατρικές του δυνατότητες υποδηλώνει την έντονη ερωτική διάθεση καθώς και την προσπάθεια ενός ατόμου για επίλυση τυχόν διαφορών.

Κίτρινο: Είναι ένα χρώμα με διαφορετικές σημασίες ανάλογα με την απόχρωσή του. Αν αντιπαθείτε φανερά κάποιον, δηλώστε το με ένα κίτρινο ρούχο ενώ αν έχετε καλή διάθεση και θέλετε να φανείτε φιλικοί προτιμήστε το ζεστό κίτρινο. Η απόχρωση του χρυσού θα δηλώσει εύγλωττα την υπεροχή σας αλλά και θα φανερώσει ότι πάσχετε από το σύνδρομο της… επιδειξιομανίας!

Μπλε: Είναι το χρώμα της γνώσης αλλά και της μάθησης. Τονίστε την ερευνητική αλλά και αυστηρή πλευρά του εαυτού σας φορώντας σκούρο μπλε. Προσέξτε όμως μην το παρακάνετε, κυρίως αν δεν έχετε ανάγκη δίαιτας. Το μπλε είναι το μόνο χρώμα που κόβει αισθητά την όρεξη, γι αυτό και όσοι κάνουν δίαιτα τοποθετούν μια μπλε λάμπα στο ψυγείο τους ώστε να αποφεύγουν κάθε πειρασμό! Αποφύγετε επίσης να βάλτε μπλε λάμπες στην τραπεζαρία σας γιατί κινδυνεύετε να πεθάνετε της πείνας!

Πορτοκαλί: Σε αντίθεση με το μπλε, το πορτοκαλί ανοίγει την όρεξη και γι αυτό χρησιμοποιείται συχνά σε τοίχους εστιατορίων. Ταυτόχρονα, επειδή δημιουργεί έντονα την αίσθηση του κορεσμού και κουράζει σχετικά γρήγορα αποτελεί και την καλύτερη λύση για καταστήματα ταχείας εξυπηρέτησης, όπως fast food, καφετέριες, bars που έχουν ανάγκη από περισσότερους και επομένως βιαστικούς πελάτες!

Καφέ: Είναι το καταλληλότερο χρώμα για να δηλώσετε την πρακτική και προσγειωμένη φύση σας. Αν όμως θέλετε να τονίζετε την ευαίσθητη και συναισθηματική πλευρά του εαυτού σας, καλύτερα να το ξεχάσετε καθώς το καφέ υποδηλώνει την αγάπη σας για τα υλικά αγαθά.

Μοβ: Είναι το χρώμα του διαλογισμού και της βαθύτερης σκέψης. Αν χρειάζεστε απεγνωσμένα μια πηγή έμπνευσης, το μοβ θα σας δώσει τη λύση που ζητάτε. Αν πάλι θέλετε να γίνετε το επίκεντρο της προσοχής αλλά και να προκαλέσετε ερωτικές τρικυμίες, προσθέστε μια μοβ πινελιά στο ντύσιμό σας.

Λευκό: Το χρώμα της αγνότητας υποδηλώνει την καλή σας διάθεση αλλά και την ανάγκη σας για εσωτερική ηρεμία και γαλήνη . Αν τα έχετε βρει με τον εαυτό σας, φορέστε λευκά ενώ αν πιστεύετε στο… κακό μάτι, η λευκή σας «ασπίδα»- αλλά και η γαλάζια-θα σας προστατέψουν από κάθε αρνητική επιρροή.

Μαύρο: Δηλώνει το φόβο για το άγνωστο και δημιουργεί ένα πέπλο μυστηρίου γύρω από αυτούς που το φορούν. Συνήθως το μαύρο χρησιμοποιείται από απαισιόδοξους ανθρώπους που διστάζουν να αποκαλύψουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, επειδή φοβούνται μη πληγωθούν και γι’ αυτό προτιμούν να προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα δέους και φόβου.


otherside.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Μάθηση χωρίς σκέψη είναι χαμένος κόπος. Σκέψη χωρίς μάθηση είναι κίνδυνος. Κομφούκιος
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Αγαπητά παιδιά,

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:

Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό. Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια. Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.

Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε «εξωσχολικά». Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.

Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα «κάτι». Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

Η Δήμητρα Μηλ. διαβάζει και σας προτείνει....ψάξε στην ομώνυμη ετικέτα παραπάνω στα ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ....

ΕΚΕΒΙ

ΕΚΕΒΙ
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

Cute Finding NemoCute Finding Nemo

ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ


Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Ν. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

ΜΑΡΩ ΔΟΥΚΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ...από τον Skipper
τα 10 πιο αγαπημένα μου βιβλία που με ταξίδεψαν.....

να μην ξεχάσω να δανειστώ και να διαβάσω...

  • Ο Θεός των μικρών πραγμάτων, Arundhati Roy
  • Δυο φορές Έλληνας, Μένης Κουμανταρέας
  • Οδυσσέας, James Joyce
  • O μύθος του Σίσσυφου, Αλμπέρ Καμύ
  • Μεγάλες προσδοκίες
  • Ο θεός των μικρών πραγμάτων
  • Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Μικρά Αγγλία, Καρυστιάνη
  • Σιντάρτα, Έρμαν Έσσε
  • Έρως, θέρος, πόλεμος, Ευγενία Φακίνου
  • Το μονόγραμμα, Οδυσσέας Ελύτης
  • Τα ρω του έρωτα, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
  • 100 χρόνια μοναξιάς, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
  • Ο Αλχημιστής, Π. Κοέλο
  • Το όνομα του ρόδου, Ουμπέρτο Έκο
  • Ο κόσμος της σοφίας, Γκάαρντερ


Η γιορτή των ερωτευμένων πλησιάζει. Διαβάστε τα ερωτικά ποιήματα στην Ετικέτα "ΈΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ" και ψηφίστε το ερωτικό ποίημα που σας άρεσε περισσότερο(μπορείτε να επιλέξετε 1 ποιητή ή και περισσότερους)


ΣΟΦΟΚΛΗΣ

Ἔρως ἀνίκατε μάχαν, Ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις, ὃς ἐν μαλακαῖς παρειαῖς νεάνιδος ἐννυχεύεις, φοιτᾷς δ’ ὑπερπόντιος ἐν τ’ ἀγρονόμοις αὐλαῖς· καὶ σ’ οὔτ’ ἀθανάτων φύξιμος οὐδεὶς οὔθ’ ἀμερίων σὲ γ’ ἀνθρώπων. Ὁ δ’ ἔχων μέμηνεν.

Ρ. Μ. ΡΙΛΚΕ

Βγάλε τα μάτια μου: μπορώ να σε δω
Κλείσε τ’ αυτιά μου: μπορώ να σε γρικήσω
Και χωρίς πόδια μπορώ σ’ εσε να ρθω ,
Και δίχως στόμα μπορώ να σ’ εξορκίσω.
Σπάσε τα μπράτσα μου: θα σε κρατά η καρδιά μου
Πνίξε μου την καρδιά, μα το μυαλό μου θα χτυπά.
Κι αν ρίξεις στο μυαλό μου τη φωτιά,

Θα σε κρατώ μες το αίμα μου κλεισμένον.


ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

… για να γεννηθείς εσύ,
κι εγώ για να σε συναντήσω
γι’ αυτό έγινε ο κόσμος…




ΣΟΦΟΚΛΗΣ, Αντιγόνη, στ.523

" Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν. "

"Δε γεννήθηκα να μοιράζομαι το μίσος αλλά την αγάπη"