Απόσπασμα από το β΄στάσιμο της Μήδειας του Ευριπίδη

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

 Έρωτα εσύ, με περισσή

όταν λαβώνεις δύναμη,

μηδ' όνομα καλό από σε

μηδ' αρετή μπορεί να βγει.

Μα μετρημένα αν πορευτεί

η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή

θεά δεν έχει νοστιμιά.

Ω δέσποινά μου, απάνου μου

με το χρυσό δοξάρι σου

μη ρίξεις την αφεύγατη

σαγίτα, που 'χει την αιχμή

βαμμένη στην αποθυμιά.

Μετάφραση: Παντελής Πρεβελάκης.

Στο Β΄ στάσιμο, στίχοι 627-662 ο Ευριπίδης με μια χορωδιακή προσευχή στην Αφροδίτη απαιτεί το μέτρο και τη σωφροσύνη που οι Θεοί περιμένουν από τους ανθρώπους:

«Έρωτες κινημένοι/ με οργή και με βία περίσσια

ούτε υπόληψη, ούτε αρετή/ στους ανθρώπους δωρίζουν.

Αν όμως η Κύπρις κατέβει ανάλαφρη/ άλλη Θεά τόση χάρη δεν έχει»

(μτφρ. Γ. Γιατρομανωλάκης)