Ο Ναζίμ Χικμέτ γράφει στην γυναίκα του μέσα από τις φυλακές της Προύσας, το 1945...
« Άκου να δεις τι κάνω. Όλη μέρα δουλεύω την μετάφραση (…), διορθώνω τα « Τοπία», τα επεξεργάζομαι. Από τις εννιά το βράδυ και μετά δε σκέφτομαι παρά μόνο εσένα. Μη νομίσεις πως δεν σε σκέφτομαι τις άλλες ώρες. Μα από τις εννιά και μετά δε σκέφτομαι τίποτ’ άλλο εκτός από εσένα, και μεταξύ εννιά και δέκα, μια ώρα σου γράφω ποιήματα. Τους έδωσα τον τίτλο «τα ποιήματα των 9-10 μμ, γραμμένα για την Πιραγιέ». Άρχισα να γράφω από τα τέλη του Σεπτέμβρη.(…)»
Το ποίημα αυτό το έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος σε μια από τις ωραιότερες μουσικές του δουλειές, «τα πολιτικά», σε ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη.
Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
Mετάφραση: Γιώργος Παπαλεονάρδου
Θα γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
είμαστε μες στο δικό μας κόσμο
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα
Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα
The most beautiful sea
You will smile from the depths of your golden eyes
we are in our own world
the most beautiful sea is the one which we haven't sailed yet
the most beautiful children haven't grown up yet
our most beautiful days are those we haven't lived yet
and the most beautiful of all that I want to tell you
is what I haven't told you yet...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου