Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων.
Στόχος, να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν
να τους υποστηρίξουν. Ο αγώνας άρχισε.
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν :
"Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..."
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν
για τους εαυτούς τους. Ο κόσμος συνέχιζε: "Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα
καταφέρουν..."
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον
άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.
Ένας από τους χαμένους βατράχους,
πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή.
Τότε συνειδητοποίησε ότι...
ήταν κουφός!!!
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ποτέ μην ακούτε ανθρώπους που έχουν την κακή συνήθεια να είναι αρνητικοί, γιατί σας κλέβουν τις μεγαλύτερες λαχτάρες και πόθους της καρδιάς σας.
Πάντοτε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου την δύναμη της φράσης:
"Σκέψου θετικά!". ΘΕΤΙΚΑ!
Άλλη μια
σχολική χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό της
πορείας των μαθητών μου και των σχολικών επιδόσεών τους εν όψει της κατάθεσης
βαθμολογίας για το Γ΄ Τρίμηνο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους τα παρακάτω....
Σε όλους μας -
γιατί όλοι μας υπήρξαμε ΚΑΙ μαθητές και δε γεννηθήκαμε κατευθείαν
δάσκαλοι - έχει τύχει να μας αξιολογήσει ένας δάσκαλος χαμηλότερα από
αυτό που ξέραμε πως αξίζαμε ή που νομίζαμε πως αξίζαμε......
Με τη
σειρά μας και εμείς ως δάσκαλοι ίσως έχουμε αξιολογήσει κάποιον
μαθητή χαμηλότερα από αυτό που πραγματικά άξιζε! Σε όλους αυτούς ζητώ
ένα μεγάλο συγνώμη και τους ζητώ αφού διαβάσουν την ιστορία του κουφού
βάτραχου, να συνεχίσουν να προσπαθούν και να ονειρεύονται χωρίς να
λαμβάνουν υπόψη τους πώς τους αξιολόγησα ή θα τους αξιολογήσω
εγώ...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου